-‘๑’-ﬤسـ ـ ـتــهـ ـآے یـפֿـ زﬤه-‘๑’-
دوری از من! اما… به تو اندیشیدن را،عادتی ساخته ام بهر تنهایی خویش…
یه خنـــــــجر...یه درد عمیــــــــق که سالهاست که خودرا به در و دیوار قلبم مـے کوبد مثل کودکـے لجـــوج که قصد خودنـــمایـے دارد ... یه قطره ـے اشک...ساده و بـے آلایش که عقده ـے چکیـــــدن از چشمـــانم را در دل دارد ... یه فریـــــــــــــــــــــاد...که در سکوت غــرورم گم شد و مبدل به قهقــهه اـے هیســـتریک ... یه خواهش...براـے دنیایـے که دیگه تحــــمل درداشو ندارم ... یه مهر خـــــــاموش براـے ابد روـے لــــب هایم ... و قلبـے که به جرم اســــارت آن المــــــ♥ـــــاس هاـے زمـــرد رنگ روزـے هزار بار خطـــش زدم ...آنقدر که...کاملا تاریک و سیـــــــــــــــــــــــاه شد... ــــــــבستهاے یخــ زבــهـــــــــ ﬤل آﬤمـــا _____בستهاے یخــ زבــهـــــــــ قلبـــ♥ــــم یخـ بست تو این دورے... تو این نبودی که چون طنـــآب دآرے برگردنم گویــــــــے رآه نفس را بر من مےبندد این روزآ ســــــــــــــردم مثل دے، بهمـــ♥ــــن، اســـــفند... و حال جوآبــم به تو تنــهآ سکوتیــــــــست سنگین سکوتے پر از حـــرف پر از اعتـــــــــرآض پر از "درد" تو مقصــــــــــــــــــــرے... مقصر رنج قلبم مقصر تمآم تیــــکه هآے شکسته ی غرورم و دلیل این دست هآے یخ زده... ___בستهاے یخــ زבــهـــــــــ
شــیشــﮧ نیـســت ڪــﮧ روے آלּ ” هــــــا ” ڪنـیــم
بـعـــﬤ بـا انـگـــشـت قــღــلب بـڪشیـم و
وایــسیــم آب شـــﬤنـش رو تماشـღـــا ڪنــیـم و ڪیـــــف ڪنـیـم !!!
رو شیــشـﮧ ے نـــازڪ ﬤل آﬤمـــا اگـــهقـلبــღـــــــے ڪــشـیـﬤے
بـایــﬤ مــــــــرﬤونــﮧ پـــــــاش وایســــتـے …